مقایسه دو تیغه استاندارد و انگلیسی لارنگوسکوپ ماکینتاش در طبقه‌بندی راه هوایی بیماران تحت اعمال جراحی انتخابی

چکیده مقدمه: روش ایده‌آل اداره راه هوایی، لوله‌گذاری داخل تراشه است. مقدمه لوله‌گذاری داخل تراشه لارنگوسکوپی برای دیدن گلوت و طناب‌های صوتی و مدخل نای است. هرچه لارنگوسکوپی سهل‌تر باشد و درجه راه هوایی پایین‌تری را براساس طبقه‌بندی راه هوایی C‏ormack & Lehane (C&L) ایجاد کند، تغییر همودینامیک بیمار کمتر و این اقدام برای بیمار ایمن‌تر است. لارنگوسکوپ انواع مختلفی دارد که رایج‌ترین آنها لارنگوسکوپ ماکینتاش است که دو تیغه انگلیسی و استاندارد دارد. در این مطالعه این دو تیغه مقایسه شده‌اند اما انجام مطالعات دیگر و مقایسه سایر تیغه‌ها، امکان انتخاب تیغه مناسب در شرایط مختلف را فراهم می‌سازد. هدف: مقایسه تیغه استاندارد و انگلیسی لارنگوسکوپ ماکینتاش در طبقه‌بندی راه هوایی بیماران تحت جراحی انتخابی. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی با طرح مداخله جایگزین Replacement Interventional است. 70 بیمار کاندیدای جراحی انتخابی که نیازمند بیهوشی با لوله‌گذاری داخل تراشه بودند انتخاب شدند. بیماران با استفاده از کارت‌هایی که روی نیمی گروه 1و نیمی گروه 2 نوشته شده بود به دوگروه 35 نفری تقسیم شدند و برای هر بیمار یک کارت توسط تکنیسین بیهوشی بیرون آورده می‌شد. پس از القای بیهوشی و بلوک عصبی- عضلانی، در گروه 1 ابتدا لارنگوسکوپی با تیغه استاندارد و سپس با تیغه انگلیسی و در گروه 2 لارنگوسکوپی ابتدا با تیغه انگلیسی و سپس با تیغه استاندارد انجام شد. نمای گلوت در لارنگوسکوپی بر اساس درجه‌بندی (C& L) تعیین شد: (درجه I: تمام گلوت و طناب‌های صوتی دیده می‌شوند. درجه II: فقط خلف گلوت دیده می‌شود. درجه III : فقط اپی‌گلوت دیده می‌شود. درجه IV : اصلاً اپی‌گلوت هم دیده نمی‌شود). درجه III و IV در این تحقیق لارنگوسکوپی دشوار در نظر گرفته شدند. در تمام بیماران در بار دوم لارنگوسکوپی، لوله‌گذاری داخل تراشه انجام شد و درجه راه هوایی بدست آمده با یکدیگر مقایسه شد در نهایت نتایج با MC Nemar Test و نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 70 بیمار از نظر نمای لارنگوسکوپی براساس طبقه‌بندی راه هوایی (C&L ) با تیغه‌های انگلیسی و استاندارد لارنگوسکوپ ماکینتاش با هم مقایسه شدند. در 15 بیمار تفاوت در نمای گلوت وجود داشت. در 13 مورد نمای گلوت با تیغه انگلیسی و در 2 بیمار نمای گلوت با تیغه استاندارد درجه پایین‌تری در تقسیم‌بندی(C&L) داشتند و در واقع گلوت کامل‌تر دیده می‌شد. لارنگوسکوپی دشوار درجه IV در این مطالعه وجود نداشت ولی لارنگوسکوپی دشوار درجه III در سه بیمارحداقل با یک تیغه وجود داشت. در این سه مورد، نمای گلوت در 2 بیمار با تیغه انگلیسی و در یک بیمار با تیغه استاندارد نسبت به تیغه دیگر واضح‌تر بود. نمای گلوت و درجه‌بندی راه هوایی بر اساس طبقه بندی (C&L) با تیغه انگلیسی بدین ترتیب بود: درجهI در 60 بیمار (%7/85)، درجه II در 9 بیمار (%9/12). این نما برای تیغه استاندارد بدین صورت بود: درجه I در 50 بیمار(%4/71)، درجه II در 18 بیمار(%7/25). این اختلاف بین تیغه‌ها از نظر آماری معنی‌دار است(006/0=p). نتیجه‌گیری: لارنگوسکوپی با تیغه انگلیسی لارنگوسکوپ ماکینتاش نسبت به لارنگوسکوپی با تیغه استاندارد درجه راه هوایی پایین‌تر و دید بهتر و کامل‌تری از گلوت ایجاد می‌کند.